Συνηθιζόταν τότε στις διάφορες εκστρατείες και μεγάλες εθνικές στιγμές της Αυτοκρατορίας και του μαρτυρικού γένους μας οι Βασιλείς και οι στρατηγοί να παίρνουν μαζί τους για θεία ενίσχυση άγια λείψανα και εικόνες. Έτσι σε κάποια εκστρατεία του Νικηφόρου Β΄ το 1358 εναντίον των Αλβανών, που είχαν επαναστατήσει και λυμαίνονταν το Δεσποτάτο της Ηπείρου ο Νικηφόρος σκοτώθηκε στη μάχη μεταξύ Αιτωλικού και Αγγελοκάστρου και διαλύθηκε ο στρατός του. Ένας μοναχός έφερε μαζί του το άγιο λείψανο τη ζωγραφική χείρα του Ευαγγελιστού Λουκά ακολουθώντας το στρατό, και να μην πέση στα χέρια των εχθρών της Αυτοκρατορίας και βεβηλωθή, πήγε και το έκρυψε στο Μοναστήρι του Αγ. Νικολάου του Νέου του εν βουναίνης της Κόριτσας Κλειτσού που είχε κτισθή το 1282 μ.Χ. - πιθανόν να ήτο Σταυροπήγιο, ανήκον κατευθείαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και υπήρχε στον απρόσιτο εκείνο τόπο οργανωνμένος μοναχικός βίος - Εκεί παραμένει μέχρι σήμερα εις πείσμα της φθοράς του χρόνου και των ιστορικών και άλλων ανακατατάξεων και συνθηκών για περίπου 650 χρόνια.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ...