Οι Ευρυτάνες πρέπει να ήταν από τους τελευταίους Έλληνες που εγκατέλειψαν την πίστη στο Δωδεκάθεο και την παγανιστική λατρεία. Η εγγύτητα της περιοχής τόσο με το μαντείο της Δωδώνης που εξακολουθούσε να λειτουργεί μέχρι και το 500 μ.Χ όσο και με τους Δελφούς, οδηγούν με ασφάλεια σε αυτό το συμπέρασμα. Η Ευρυτανία εξ άλλου εξακολουθούσε να υπάγεται στη Ρωμαϊκή δικαιοδοσία πολύ μετά την ίδρυση του Βυζαντινού κράτους, με αποτέλεσμα και την στάση της στην περίοδο της εικονομαχίας όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Πάντως από τη στιγμή που εκχριστιανίσθηκαν και μετά η αφοσίωσή τους στην ορθοδοξία ήταν τέτοια που έφθασε ορισμένες φορές σε ακραίες ενέργεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σφαγή των απεσταλμένων του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου. ο οποίος για να διαπιστώσει αν το διάταγμα του για την καθαίρεση των εικόνων είχε εφαρμοστεί απέστειλε αντιπροσωπεία για να ελέγξει την εφαρμογή του επί τόπου. Όταν, η αντιπροσωπεία αυτή έφθασε, στους ορεινούς όγκους της νότιας Πίνδου, εκεί όχι μόνο είδαν ότι οι εικόνες δεν είχαν καθαιρεθεί αλλά οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, εξαγριωμένοι από τις απειλές τους, τους συνέλαβαν και τους αποκεφάλισαν.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ...